„Jestem matką trzyletniej córeczki. Bardzo mnie niepokoi zaobserwowana niedawno przeze mnie skłonność dziecka do oglądania i dotykania narządów płciowych. Z zainteresowaniem podpatruje też ojca, gdy załatwia on swoje potrzeby fizjologiczne.”
Myślę, że nie ma powodu do niepokoju. Dziecko po prostu zaczęło zauważać różnice w budowie narządów płciowych i tym należy tłumaczyć jego zainteresowanie tymi sprawami. Może to być także wyrazem niepokoju spowodowanego faktem, że dziewczynka dostrzegłszy różnice, obawia się, że jej narządy płciowe są w jakiś sposób „gorsze”. Może to wzbudzać w niej lęk. Używanie nieprzemyślanych argumentów (np. mówienie dziecku, że robi źle i przestanie być kochane przez rodziców) daje tylko powód do nowych niepokojów. Rozsądniej byłoby wyciszyć łęki, gdy tylko pojawią się pierwsze ich oznaki. Radziłabym po prostu wyjaśnić dziecku (dostosowując tłumaczenia do jego możliwości intelektualnych), na czym polegają różnice między płciami. Powinno to rozwiązać problem i zmniejszyć zainteresowanie dziecka tematem.
Gdyby jednak to nie pomogło i uznałaby Pani, że dziecko jest nadmiernie zainteresowane sprawami seksu, nazbyt często dotyka narządów płciowych (także publicznie), radziłabym iść z córką do psychologa dziecięcego. Jego zadaniem będzie wykrycie przyczyn niepokojów i lęków dziecka. Zdarza się bowiem, że masturbowanie się jest związane z jakimś innym zaburzeniem w życiu (także w sferze psychiki) dziecka.