Mimo iż karmienie piersią jest zupełnie naturalnym procesem, zarówno matka, jak i niemowlę muszą się nie tylko nauczyć, w jaki sposób to robić, ale karmienie musi również stać się dla nich niesprawiającą kłopotów rutyną. Zanim to nastąpi, może minąć kilka dni, tak więc nie należy się przejmować, jeżeli początkowo napotka się trudności. W razie potrzeby można zwrócić się o poradę do lekarza, pielęgniarki lub położnej. Przez pierwsze 2 do 3 dni karmienia niewolę otrzymuje tak zwaną siarę, czyli gęsty, lepki płyn zawierający dużo ochronnych przeciwciał, jednak wkrótce siara zostaje zastąpiona przez prawdziwe mleko. Niektóre kobiety odstawiają dziecko od piersi i zaczynają karmić je mieszanką z butelki już po kilku tygodniach. Niezależnie od tego, jak długo będzie trwać karmienie piersią, po kilku miesiącach można zacząć podawać niemowlęciu soki owocowe i wodę, a później pokarmy stałe. Na ogół sama matka i jej dziecko najlepiej wiedzą, kiedy należy zaprzestać karmienia piersią lub mlekiem z butelki.
U niektórych karmiących kobiet dochodzi do znacznego przekrwienia piersi lub pękania brodawek sutkowych. Należy wtedy zwrócić się do lekarza, który zaleci odpowiednią kurację. Przez pierwszych kilka tygodni po urodzeniu dziecka młoda matka może odczuwać depresję poporodową o różnym nasileniu; schorzenie wiązane na ogół ze zmęczeniem, powrotem zaburzonej równowagi hormonalnej i zmianami emocjonalnymi. Jeżeli „depresja z powodu dziecka” staje się trudna do zniesienia, należy porozmawiać o tym z lekarzem.