“Mijn tienjarige zoon, 4e leerjaar student, voor een paar dagen kan hij niet inbreken in het spelen met nieuw ontmoete leeftijdsgenoten. Het heeft geen zin om hem bijna met geweld in een groep andere kinderen te vertalen of te duwen. Pas na een paar dagen maakt hij contact, en alleen dan, wanneer leeftijdsgenoten hem bijvoorbeeld vragen, of hij met hen gaat voetballen. Dan begint het spel voorgoed en ben ik er overheen”, en het is zelfs moeilijk om hem van de tuin te halen. Hoe je hem van deze verlegenheid kunt genezen?”
Alstublieft meneer, op deze leeftijd is het onwaarschijnlijk dat een kind van verlegenheid zal worden genezen. Er zijn echter veel aanwijzingen, dat uw zoon óf enig kind is, of het jongste kind in het gezin, waar er een groot leeftijdsverschil is tussen broers en zussen. Hierdoor ontbreken bepaalde sociale vaardigheden, die nodig zijn bij een groep kinderen. Persoonlijk zie ik geen noodzaak voor behandeling of enige specialistische hulp voor de jongen. Ik zou hem gewoon de tijd geven. Als je een situatie voor hem creëert, dankzij welke de zoon vaak onder zijn leeftijdsgenoten zal zijn (maar niet in de tuin, of beter gezegd, in georganiseerde groepen, zoals de sportafdeling, patroonwinkel, enz.), waar hij met hen kan communiceren – zijn reacties zullen snel veranderen.