Skiełkowane nasiona roślin – produkty biogeniczne czyli zawierające życie – znane są od tysięcy lat. Stosowane są we współczesnych kuchniach wielu krajów. U nas są jeszcze mało popularne. A szkoda. Są przecież kopalnią zdrowia, zawierają bowiem wiele witamin, soli mineralnych, aminokwasów i enzymów. Kiełki bardzo łatwo można przygotować w domu, posługując się specjalnymi naczyniami albo zwykłym słoikiem przykrytym gazą przymocowaną do jego otworu.
Przez kilkanaście godzin należy moczyć ziarna w czystej, niechlorowanej wodzie. Rano odlewamy wodę (możemy nią podlać kwiaty). Kiełkujące ziarna dobrze płuczemy. Słoik ustawiamy ukośnie w nasłonecznionym miejscu. Płuczemy 2 razy dziennie w dużej ilości wody. Jeśli mimo to na kiełkach pojawi się pleśń, całą hodowlę musimy, niestety, wyrzucić.
Do kiełkowania nadają się prawie I wszystkie ziarna, np. pszenicy, owsa, lucerny (alfa-alfa), rzodkiewki, rzeżuchy, soczewicy, soi, fasoli mung, słonecznika, kapusty białej i czerwonej, cieciorki, sezamu. Jeśli kiełkujemy małe ziarna, pokrywamy nimi całe dno słoika lub naczynia do kiełkowania, średnie-powinny zajmować około jedną trzecią powierzchni, a duże – jedną czwartą.
Im większe są ziarna,-tym okres wstępnego moczenia powinien być dłuższy (małe -4-6 godzin, średnie-8-10, a duże-12-24 godziny). Kiełki rozmaitych roślin różnią się wartością odżywczą. Itak odtruwająca organizm lucerna jest bogata w żelazo, wapń i fosfor, zawiera również wiele witamin, białko z podstawowymi aminokwasami. Skiełkowana pszenica zawiera dużo witaminy C (6 razy więcej niż nieskiełkowane ziarna), witaminy E, karotenu, witamin z grupy B oraz białka i enzymów. Soczewica jest bogatym źródłem pełnowartościowego białka, witamin i minerałów. Sezam z kolei zawiera: dziesięciokrotnie więcej wapnia niż mleko, półtora raza więcej żelaza niż wątroba wołowa, trzy razy więcej fosforu niż jajka oraz duże ilości białka i witamin B1,B2,B6. Najwięcej białka zawiera jednak soja (35 proc. w porównaniu do 15-20 proc. w produktach mięsnych). Można w niej znaleźć witaminy A, B, C i H. Fasola mung, soczewica i groch po 4 dniach kiełkowania zawierają więcej witaminy B12 niż produkty mięsne. Trudno więc obronić tezę przeciwników wegetarianizmu o rzekomym braku tej witaminy w produktach roślinnych. Skiełkowane nasiona słonecznika zawierają witaminę B6, B12, D, białko, żelazo, potas i niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe.
Ze skiełkowanych ziaren można przyrządzić wiele potraw, dodawać je do zup, sałatek, sosów, kanapek. Można nimi posypywać ziemniaki, ryż, kasze, makarony. Proponujemy przepisy na dania, które być może zachęcą do częstszego sięgania po kiełki.
Żywa sałatka: z 1-2 filiżanek poszatkowanej białej lub kiszonej kapusty, 1 pokrojonego w kostkę świeżego łub kiszonego ogórka, pietruszki, pokrojonej w półplasterki marchwi, pół filiżanki rzeżuchy, pół filiżanki kiełków (pszenicy, słonecznika, soi, lucerny), łyżki oleju, łyżki soku z cytryny, doprawiona solą, ostrą papryką i kolendrą.
Soczewica pikantna – sałatka: z 1 filiżanki kiełków soczewicy lub soi, drobno pokrojonej cebuli, 2 zmiażdżonych ząbków czosnku, pęczka posiekanej natki pietruszki, soku z cytryny, łyżki oliwy z oliwek lub oleju, doprawiona pieprzem lub imbirem.
Ze skiełkowanej pszenicy możemy przyrządzić wspaniały napój zawierający witaminę E – REJUVELAK. Ziarna pszenicy moczymy 8-10 godzin i kiełkujemy je 2-3 dni, dokładnie przemywając 2 razy dziennie. Skiełkowaną pszenicę zalewamy trzykrotnie większą objętością niechlorowanej wody. Pozostawiamy na 2 dni w temperaturze pokojowej. Prze filtrowany płyn odlewamy, a kiełki ponownie zalewamy wodą na 1 dzień. Powtarzamy te czynności. Uzyskany w ten sposób płyn nadaje się do picia oraz jako podstawa do przyrządzania zup, sosów itp.
Z Rejuvelaku możemy także przyrządzić mleczko młodości: miksujemy
filiżankę zmielonych, świeżych orzechów (ziemnych, laskowych, włoskich) lub nasion słonecznika, 1 filiżankę Rejuvelaku, 2 łyżki drożdży i i łyżeczkę miodu.