“Mijn zoon is net vijftien geworden en smeekt me, laat hem op vakantie gaan met zijn vrienden. Ruzie, dat hun ouders de plannen van hun kinderen goedkeuren en hen geen obstakels opleggen. Ik ben een beetje bang voor deze eerste onafhankelijke reis.”
Ten eerste zou ik u willen adviseren voorzichtig te zijn met het geloven van de argumenten van uw zoon: 'Andere ouders…”. Het hoeft niet helemaal waar te zijn. Als ik jou was, zou ik eerst contact met hen opnemen, daarna, Er achter komen, wat hun positie werkelijk is. Het zou ook goed zijn, als je alle deelnemers van een mogelijke winterexpeditie hebt ontmoet.
Zelfs als de resultaten van uw behandelingen kalmerend waren, Ik zou opnieuw denken. Toegegeven, vroege onafhankelijkheid (vooral bij jongens) heeft zo zijn voordelen, maar we moeten ons ervan bewust zijn, dat de tijd van vandaag veel gevaren voor jonge mensen met zich meebrengt. Uw beslissing moet ook worden beïnvloed door het feit, hoeveel vertrouwen heb je in je zoon en geloof je in zijn oordeel. Ken jij, in hoeverre is het vatbaar voor groepsinvloeden en druk? Tijdens zijn winterreis kan hij mensen ontmoeten van buiten de kring van zijn beste vrienden. U kent deze mensen niet en u zult hoogstwaarschijnlijk niet de gelegenheid hebben om ze te ontmoeten, In ieder geval zou ik mezelf niet toestaan weg te gaan, totdat ik erachter kwam, dat de zoon zich bewust is van alle mogelijke gevaren, hij neemt ze serieus en weet het, hoe kon hij ze vermijden.
Het is de moeite waard om te weten, dat jonge mensen, die nog niet hebben 16 jaren en zwerven zonder toezicht van een volwassene, moeten schriftelijke toestemming van hun ouders hebben voor dergelijke escapades. Als ze zo'n document niet hebben, en zal worden geïdentificeerd door de politie, kan ervan worden verdacht van huis weg te lopen. I denk, dat het de moeite waard is om dit argument in een gesprek met uw zoon te gebruiken en hem te overtuigen, om in zijn eentje op te bergen, winterreis voor volgend jaar.